bazen eğlenceli olabilen bazen de ortamı terk etmek için fırsat kollanabilen bir eylemdir.
bir gün komşunun çocuğuyla oynuyorum:
-aa bödö abi hadi araba oynayalım.
-tamam bıdı oynayalım.
-tamam yarış yapalım arabalarla...
-tamam bıdıcım başla hadi.
arabalarımızı kurarız ve parkeye bırakırız... benim araba bıdı'nın arabasını geçer. bıdı ağlamaya başlar ve sinirlidir.
-auaaaa geçtin beni, geçtin işte auaaa...
-tamam bıdı bi daha oynayalım bu sefer bak sen yenceksin, bak gör.
-hayır, hayır işte gene geççeksin beni höüaaa... (bıdı kızgın kızgın bödö abisine bakıyodur.)
-tamam ama kızma bıdıcım bunda kızılacak ağlanıcak bişey yok ki..
ve bıdı aldırmaz, içindeki intikam duygusu beynine çoktan yerleşmiştir bile... işaret parmağını burnunun derinliklerine sokar ve kendisine en uygun bulduğu sümük parçasını bulur sonra da bödö abisinin üstüne doğru gelmeye başlar.
