Sararıp solasın bir yaprak gibi...Nerden geldiğini bilemeyesin...
Bahar mevsiminde coşkun sel gibi...Aksın da gözyaşın, silemeyesin...
Tutmasın ellerin, belin bükülsün...Görmesin gözlerin, dilin tutulsun...
O inci dişlerin tek tek dökülsün...Kader küssün sana, gülemeyesin...
El aç akşam sabah ölümü dile...Yüz çevirsin senden kardeşin bile...
Her günün ızdırap, sürünmek ile...Geçsin bütün ömrün, ölemeyesin...
**
