**Bizzat yaşanmış bir olaydır...
birkaç arkadaşımın cemaat evlerine gittiğini duymuştum. sohbet arasında birisinin ağzından fırlayan bi söz beynimin içinde 100 waat lık bir ampul yanmasına sebeb olmuştu.
-'hadi gel seni de götürelim. Ortamı gör bakarsın biraz belki sende gelmek istersin.
tamam gidelim diyerek yanıt verdim. benim aklımda olan gidip onların tarikatına bağlanmaktan çok muziplik yapıp ortamlarını şenlerndirmek. Neyse ertesi gün arkadaşlar falan toplanıp gittik. kapıyı çaldık iri yarı bi adam, ilk görüşte herkesin tırsacağı bir tip.
-Hoş geldiniz yavrularım.
diyerek bizi içeri buyur etti. aradan 10 dakka geçmeden adama bi telofon geldi ve evden fırladı gitti. evde 4 arkadaşım ve ben kalakaldık. bu arada adam çıkarken elimize birer tane kitap tutuşturup sert bi mizaçla bunları okuyadurun dedi. baktım kitap okumakla olmuyo aklıma binaya girerken gözüme çarpan girişteki kahve geldi. yerimden fırladım ve ben 5 dakkaya geliyorum deyip kahveye indim. kahve sahibine durumu anlatıp pişti kapğıdı istedikten sonra yukarı çıktım ve başladık pişti oynamaya. Ordata pişti kağıtları, sıgara paketleri, kültablaları ve bol miktarda kahkaha. yaklaşık bi saat falan bu şekilde oynamaya devam ettik ve birden kapı açıldı iri cüssesiyle içeri giren adam bir bakış attıki ortaya sormayın. bi baktım bizim bebelerin elinde kitap koltuklara fırlamışlar. Kaldım ortada bi elimde kağıt, bi elimde sıgara.
Adama doğru dönüp sevecen bi ses tonuyla
- bakmayın öle buyrun bize katılın.
demem bi cemaat evinde söylenmemesi gerekenler listesindeymiş. akabinde usturuplu bir şekilde beni gönderdiler.
