çok sevdiğim dostum serkeşe vasiyetimdir. şöle demişimdir ben istanbuldayım, istanbuldaydım, istanbulda kalmak istiyorum. hatta vasiyetim olsun ölünce beni istanbulun en dumanlı yerine gömün lan. ben metropol ölüsü olmak istiyorum. rahmetli de çInarı çok severdi memleketine götürüp çınar dibine gömelim de köyünün yağmurlarI zibidiyi sulasın demesinler sakın. rahat batar bana orda cidden.
o kadar alışmışım ki hırsız, soygun korkusuna yapamıyoruM dozsuz. böle metropol ölüsü olursam belki mezarımı, dişlerimi falan çalmaya kalkışırlar da yabancılık çekmem lan. ya da ne bilim dumanlı bol egzoslu biyer olsun ki nikotinle sömürdüğüm sigara dumanlarını falan da özlemeyeyim. çıstak çıstak seslerinden uzak kalmayayım. yatarken kaval dinlemek istemiyorum lan mümkünse üzerimde koyunlar otlayacağına funk eşliğinde ergenler sevişsin daha iyi. ne bilim öle işte...
bir de tanım : büyük şehirlerde ölen kişilere verilen tanım. şahsen.
