kiz gozluk kullanmaktadir. ayrilik sonrasi gittigi tatilden donus yolunda, otobuste kitap okumaktadir. arkadasiysa coktan uyumustur. kitap yordugunda gozzlugu cikartir, arkasina doner. amac koltugu geriye yatirmaktir. dusunceli kiz, arkadaki kisiyi rahatsiz etmeyecek seviyede dereceyi ayarlamayi ummustur. geri dondugunde, koridorun diger tarafinda puslu ve bulanik birini gorur. hemen onune doner. bu, ona benziyordur. aklindan:" yok artik bu kez kesin şizoya bagladin, halusinasyon goruyorsun. sinirin gerisindeydin, kesin gectin" der ve hemen onune doner. gozlugun takar ve tekrar arkasini doner. sevindirici haber delirmemistir. vatandas, binbir firma icinde ayni tarih ayni saatte ayni otobustedir. icten edilen binbir kufurle yanina gider, kalbi hizlanmistir. aslinda onu gormeyi ummustur tum tatilde ama yer ve zaman dilememistir. sanki tum dilekler kabul olurmusta bir bu eksik kalmis gibi, yasadigi soku belli etmeden, titreyerek konusur. daha da kotusu, yan koltukta baska bir kiz vardir, uyumaktadir. katmerli kabus olmustur. bir hortlakla basedemezken, ikincisiyle 12 saat yapilan yolculugun ardindan, ne umut kalmistir ne hayal.
