okul biter, 657 ye tabi bir memur olursun. olaylar gelişir. kılık kıyafetinden tut da, amirlerine karşı hal ve hareketlerinde kontrollü olmaya kadar bir dolu pranga vurulur ötene berine. fikirler işe yaramaz, siyasi görüşler tehlikeli, en ufak aykırılıklar disiplin soruşturması sebebidir artık. okuduğun kitapları unutmakla başlayabilirsin evkaftaki memuriyetine. orhan veli gibi istifa etme şansın da yoktur. 9-6 yollarında, bir zincir boğazında, sıkar gevşetemezsin.
the others la orada tanışırsın. lost takilere benzemezler. daha kan emici daha suratsızdırlar. birbirlerine benzerler. onlardan olmadığını anladıklarında seni takibe alıp kapına sen uyurken çarpı işareti koyarlar beyaz fırçayla kocaman. düşünmeni, yaratıcı fikirler ortaya atmanı, sisteme dair aksaklıkları tespit etmeni hoş karşılamazlar.
1 ytl alacağını tahsil etmek için 39 ytl harcayan bir organizma (devlet) yı orda tanırsın ve "ama" "fakat" gibi kelimelerle başlayan cümleler kurma isteğini hemen bastırırsın. işin kötüsü bunun emekli olana kadar uzun bir süre sürecek olması ve bu süreç içinde senden götüreceklerini, yeteneklerini birer birer körelteceğini ve sonunda seni de the others yapacağını anlamandır.
az/hiç kitap okuyan, entellektüel açıdan az gelişmiş, zekası seninkinin 3 de biri olan birisi amirindir. hakkında eften püften sebeplerle disiplin soruşturması açabilir, sana ceza verebilir, anandan emdiğin sütü burnundan getirebilir. bu yüzden tehlikelidir, insan ilişkilerinde yeni yeni kavramlar öğrenmek/uydurmak zorunda kalırsın. alttan alma, sesini çıkarmama ( en çok da bu işe yarar), etliye sütlüye karışmama, fikrini beyan etmeme, aykırı bir tip olmadığını göstermek için kamufle olma, "a öyle mi" deyip zorla gülümseme gibi hiç de alışık olmadığın taktikler geliştirirsin, yapmam dediğin şeyleri yapmaya başlar ve kendi içinde başka bir metabolizmaya yer açarak şizofren bir arkadaş edinirsin, beraber takılırsınız sana memuriyeti öğretir.
