"aydın ya da entelektüel, eleştiren, kendi mukaddesleri ile içinde yaşadığı toplumun mukaddesleri arasında herhangi bir çelişkiye meydan vermeyen, ülkesini düşman bir dünyaya karşı savunan, bunu gerçekleştirebilmek için de ortak bir paydada birleşebilen, söylemlerini ya da tezlerini ifade ederken duygusallıktan öte mantıklı bir düşünce yapısına sahip olabilen, taraf olmayı belli bir sınıfın ideologu ya da demagogu olmak şeklinde anlamayan kişidir." (bkz: cemil meriç)
bu kafayla daha giderse aydın olamayacak ve kendi karanlığında hem kendini hem onu sevenleri boğacak kişidir. bu ülkeye de faydası yoktur zaten. bir çok gazeteci gibi boşuna yer kaplar gazete köşelerinde.
cemil meriç ten bir kapak daha gelsin o zaman;
"memlekette irtica yok; memlekette cumhuriyet devri aydınının, kafasını karanlıkla yoğurup madrabazlara sunduğu masum ve samimi insanlar var. ve anadolu hep fikir susuzluğu, ideal hasreti içinde."
