bir insan düşünün ki, beyni zehir gibi çalışsın ancak ufacık çocukların becerebileceği iki m2 yerden bir şeylere basmadan geçme işlemini hiç bir seferde gerçekleştiremesin. bir insan düşünün ki, bayat simiti ısıtıp susamlarını yerken kendinden geçsin, normalde sakin, kendi halinde hatta bazen yükselmesi gerektiği yerde bile adrenalini yükselmezken bir damla kanadığında bir yeri birisinin, gözleri parlasın iştahla. bütün bu gariplikler aynı bünyede toplanınca bu adam çıkıyor ortaya. anlamadınız mı? haha çok komik. neden anlamadınız ki? çok basit oysa ki. ben nasıl mı anladım. anlasam dehşetle bu satırları yazıyor olmazdım değil mi? e neden mi anlamış gibi yapıyorum. bilmem. bir sebebi yok. bazen sebep gerekmez. simit yersin geçer. ya da mayoneze banarsın bir şeyler. ne bileyim duvarlara garip figürler çizersin. djarum içersin bir paket bişiiiiciiin kalmaz vallahi bak. inanmazsan ben kefilim. denemeye mi korkuyorsun. korksan iyi olur. kanına işler anlamazsın. bir bakarsın kanında. bir de sever o kanı.. bir bakarsın kanarsın. sen kanarken, o tadına bakar içinde kendini gördüğü kanının. vampir mi? saçmalama. bildiğin insan oğlum. ben baktım dişler normal. dişe ihtiyacı yok; bir enjektör, bir saç tokası, bir göbek. bebek miydi lan o şarkı? hayırdır inşallah. bana bir şeyler oluyor galiba. yavaştan sonlandırmalıyım entryi. garip bakıyor buldum kendimi. ahanda buldum oğlum kendimi. bu lazımmış demekki. saygılar.
