keşke hep anılarda kalan bir dost olarak hatırlasaydım onu diye düşündürten sanatçı.
nerden eleştireyim bilemiyorum ki. aşk kapıları isimli inanılmaz kötü, iktidarda ki anlayış yüzünden körüklenen dincilere yaranmak için, ramazan a özel yapılmış izlenimi uyandıran şarkısını mı? yoksa gizemli olmak adına gözünden hiç çıkarmadığı gözlüğü, insanı 80'lerden soğutan eldivenleri ve iyici detone olmuş sesini mi? birçok aşk şarkısına imza atmış insana sevdiğini derinden hissettirmiş bir sanatçının yaptığı kötü işler bir seveni olarak beni üzüyor.
ilhan irem eskiden laik düşünen, cumhuriyet gazetesinde yazılar yazan, blues for molla, kuklacı amca vb. parçalarıyla tanrıyı sorgulayan, yobazları eleştiren bir adamdı. sanat yaşamıyla herkesin örnek aldığı, çok kaliteli bir müzisyen denmese de ince ruhlu bir şair, bir modern ozan nitelemesini hak eden birisiydi. bilemiyorum nerden vahiy geldi hidayete erdi, hacca gitti. kimbilir belki gerçekten şarkısında da dediği gibi gökten melekler inmiş ona ''yalnızlık allaha mahsus'' demişlerdir. bu vahiy üzerine mi bu şarkıları yapma ihtiyacı hissetti kestirmek güç. artık bir daha ki albümüne bir sallalalahu aleyhu vesselim ne bileyim bir la ilahe illallah allahu allah tadında şarkılar koyar.
