felsefi bir filmdir. bu yönüyle de sinema tarhinindeki yerini layıkıyla almıştır ve haketmiştir. içinde dinsel bir çok öğe bulundurmuş olması, filmin bazı müslüman ülkelerce yasaklanmasına da sebep olmuştur. felsefeyi tam anlamıyla kavrayabilmek için de tekrar tekrar izlenilmesinde fayda vardır.
bunun yanısıra serinin ilk filmindeki diyaloglar da insanı düşünmeye iter. bu da bir nevi bilmeceyi çözmek gibi olduğundan izleyiciye haz verir.diğer 2 filmi şahsım adına konuşmam gerekirse, hayalkırıklığıdır. hollywood'un devam filmlerindeki sıçışları, yine efsane olmuş bir filmin adını kötüye çıkarmıştır. keşke herşey bu şekilde tadı damağımızda kalsa da, bunun tatlı-ızdıraplı özlemini çeksek...
son olarak da keanu reeves'in karizması ilk filmde tavan yapmıştır. diğer 2 filmdeki karizma ise ilk filmin yanından bile geçememiştir. o gözlükler, o uzun palto, o kurşundan kurtulma sahnesi...vaov.
