Şu an, bugün, bu devir, geçmiş dönemde her zaman böyle oldu. insanların güldükleri şey değişmedi. insanlar başkalarının cahilliklerine güldü. Onların bilmediklerini kendileri bildiği için ve bilmemelerine rağmen bunun farkında olmadıkları için çok bilmiş insanlar, yani bizler güldük onlara.
Onlar kimdi?
-göbeğini kaşıyan adam
Oldu kimilerine göre. Onlar kıllı idi. Onlar yeşilçam filmlerine konu oldu, fakir ama gururlu insanlardı. Sevdiği kız Avrupalarda okumuştu, villada otururdu.
Bunları neden anlattım? Şimdi size örnek ile açıklayayım.
Okan bayülgen'i izliyorum. Televizyon görüntülerini yayınladı. Tülay diye ağlayan adamı izledim. insanlar buna güldü. müzik eşliğinde montajlanan videoları internet ortamında tıklanma rekorları kırdı. Sonra durmadan "dedi" diyen kadını izledim keza. insanlar yine güldü. Reklam filmine bile güldüler. Neden güldü, niçin gülüyorlar bu insancıklar? ben de dahil olmak üzere.
Sebebi açık,
ondokuzuncu yüzyıl rusya'sında hanlarda sabah akşam içen umutsuz, fakir, sefil insanların içtikten sonra st petersburg sokaklarında kendilerini rezil etmelerine gülünüyorsa, ve rezil ettiklerinin cahilce farkında olmadıkları ayrı bir gülmece unsuru ise, nasıl toprak ağalarının yanında çalışan mujikler hor görülüp tiye alınıyorlarsa o gün, bugünde, yarında, cahil insanlara gülünecektir, kahkalar atılacaktır ve onlar ile alay edilicektir.
Söylediklerim bir gerçek. Şahıslara gülmek kolaydır. Cahilliğe gülmek kolaydır. Çünkü savunacak dirençleri yoktur. Bir ırk, bir din, bir felsefik görüş, bir yaşayış tarzına, hatta varoş kültürüne gülemezsiniz onun ile alay edemezsiniz. Bir tepki ile karşılaşırsınız akabinde. Ama cahilliğe çok rahat gülersiniz. Karşınıza dikilecek, ne diyon sen kardeş diyecek, grup olmuş, kendilerine cahilliğin savunucuları adını vermiş bir topluluk bulamazsınız. farkında değiller. sınırlı duyularımızın farkında olmadığı imgeler gibi.
işin doğrusu insanlar; kendi sefilliklerine gülerler. ben de dahil. yukarıda belirttiğim üzere.
Mevlana ne demiş cahilin yanında kitap gibi sessiz ol. En doğrusu da bu. sesimizi çıkarmamak, bize kazandıracak bir şey yok cahilliğin, cahil insanların. Asıl onların bize, mevlananın buyurduğu sözü hakkı ile yerine getiren insanlara ihtiyacı var.
edit: sonradan farkına vardım ki entrynin girişi mehmet ali alabora nın oynadığı iş bankası reklamı gibi olmuş.
