böyle düşünen insan sosyal devlet düşüncesinden uzak olup afganistan, zimbabwe, nijerya gibi ülkelerde yaşamalıdır. insan belli bir yaşa kadar çalışır ve belli yaştan sonra da kuş beyinlinin bile bileceği gibi yaşlanır. bu yaşlılık zamanında örtün üstümü artık ben öleyim demez. yaşamaya devam eder. çoluğu çocuğu torunu varıdr. onların mürüvetini görmek en büyük hayalidir. bu kadar uzun yazma nedenim emeklilik nedir bilmeyen andavalların olması. dolayısı ile hayata her zaman bağlıdır insan. ömrü boyunca çalışmıştır. memurdur. işçidir. hizmet etmiştir. bunun karşılığını devletinden çalışmadığı dönemde de almalıdır. çalışırken de bunun için prim öder. yani o emekli maaşı havadan gelmez andaval arkadaş. o para emeklinin helal parasıdır ve onca hizmet vermiş emeklinin bunun peşinden koşması, değer vermesi, emekli maaşı ile ilgili beklentilere girmesi sosyal-demokratik devlet anlayışından doğar. yaşlanınca yattığı yerden emekli maaşı almak istemeyenler almayabilir. onların ya cukkaları sağlamdır. muhtaç değildir maaşa. ya da para olsa da mal gibi yaşayacağından muhtaç değildir maaşa. sosyal sigorta budur.
