an itibariyle anlaşılan türk halkının en saygı duymadığı meslektir.
17 yaşındasınızdır gece gündüz demeden ders çalışırsınız hedef 'öss'dir geçer nitekim işe de yarar çalışmalarınız alırsınız istanbul üniversitesi eczacılık fakültesi 'kazandı' belgenizi elinize.ve o dakika itibariyle hayallere dalarsınız.dükkanınız bile hazırdır büyük bir mutlulukla hediye eder babanız 'yakışır kızıma' diyerek.ilk girdiğinizde o heybetli okulunuzun kapısından bir kez daha gurur duyarsınız kendinizle.uçsuz bucaksız hayaller içinde geçer günleriniz ta ki diğer arkadaşlarınız gezip tozarken siz bi tuğla ve bi ton ders notuyla başbaşa kaldığınız ana dek...ama olsun dersiniz kendinizi avutursunuz hem 'biraz sıkayım dişimi sonra açar eczanemi otururum'...gel zaman git zaman 'diplomanı daha alamadın mı bakkal' 'bakkal diploması içinde bu kadar ders mi çalışılır yahu' geyiklerine maruz kalırsınız duymamaya çalışırsınız onlar nerden bilecek ki sizin bildiklerinizi diyerek cahilliklerine verirsiniz.
ve ülkene halkına müşterine 'iyi bir sağlık danışmanı' olma yolunda çabalarken bi haber dolaşmaya başlar etrafta..'ilaçlar marketlerde satılsın' e satılsın elinden bir şey gelmez fakat seni üzen ' zaten yattıkları yerden para kazanıyorlardı iyi olmuş şerefsizlere' yorumları olur.bir şey söylemezsin.söyleyemezsin.çünkü 'burası türkiye '.oysa geçsen bir merdiven altına bassan lsd i bassan bilumum bütün zehirleri paraya para demezsin değil mi?
ama eczacının üç kuruşu rahatsız eder benim halkımı.
