filmde klasik bir aşk hikayesinden çok başka şeyler çarpıyor gözünüze. başka şeyler oturuyor yüreğinizin üzerine.ağlatmadan düşündürüyor ve sosyal mesajı daha ağır basıyor bu yönüyle, filmden çıktığınızda sinirli oluyorsunuz hayata, insanlara ve hatta kendinize karşı. konuşabilmenin hayatınıza kattıklarını düşünüyorsunuz ve onu nasıl da hor kullandığımızı aslında..
oyunculuklar gerçekten başarılı, karakterlerin alt metinleri çok sağlam. lale mansur un varlığı ayrı bir güzellik. saadet ışıl aksoy u gene donuk bulsam da mert fırat ı nasıl övsem bilemiyorum an itibariyle.. baydırmadan ağdalaştırılmadan net bir şekilde ilerliyor hikaye.pat diye de bitmiyor aslında. ufak ufak belli ediyor sonuç kendini. ama bu ufak ipuçları başka çıkarımlara da neden olduğundan, siz biteceğine mahal vermiyorsunuz kafanızda. anlatımı o kadar naif ve deşmeden acıtıyor ki bittiğine inanamıyorsunuz.ve biterken son noktayı özenle koyuyor. ayıp olmaz mı yı dinlemeden filmin etkisinden sıyrılıp, salondan çıkmak istemiyorsunuz.
sonuç olarak izlenmesi gereken, yeni dönem türk sinemasında gerçekten kendine önemli bir yer edinecek bir film başka dilde aşk.
