yaşamaktan soğutan anlar

entry328 galeri
    130.
  1. sevdiğin kızı seven ve senin de sevdiğini bilmeyen arkadaşının sevdiği kıza açılmak için senden yardım istediği;

    hayatı fazlasıyla sorgulayıp aklını allak bullak edip her şeyi anlamsızlaştırdığın;

    tanrı kavramını yitirdiğin;

    yalnız geçirdiğin zamanın günbegün arttığını farkettiğin;

    insanlarla konuşma yetinin bir gün birisiyle dertleşmeye kalkışırken nasıl da azaldığını gördüğün;

    kendi kendine aynaya bakarak konuşmaya başladığın;

    yaşamın, gelecek kaygısının, yaşamak için yapman gereken her şeyin zahmetli olduğunu ve ölümün huzur getireceğini düşündüğün;

    dünyanın hâlinden nefret ettiğin; her ne kadar küçük mutlulukların olmasını istesen de bu küçük mutlulukların nasıl böylesine saçma, düşüncesizce davranışlar sonucunda ortaya çıktığına anlam veremediğin;

    kendi ahlakî yapın etrafındaki kimseyle uyuşmadığı için etrafını izleyip öfke kusmamak için kendini tuttuğun;

    kararsızlığın dibine vurduğun;

    özkıyım yapmak istediğin ama bunu yapmak için bile hazırladığın plânı gerçekleştirmeye teşebbüs etmeye üşendiğin;

    kendini öldürmeyi düşünmenin ardından babanı hatırladıkça: "nasıl? nasıl bırakırım seni babacığım? bu en büyük kötülüğü nasıl yaparım sana?" deyip ağlamaya başladığın ve dilemmaya kapıldığın;

    sıkıştığın; daraldığın; her şeyin üstüne üstüne geldiği ama aslında kimsenin seninle ilgilenmediği ve sanki sen değil gökler gürleyecekmiş gibi yüksek bir sesle haykırmak istediğin; fakat sessiz kaldığın;

    yapamadığın; işte yaşamayı beceremediğin anlar'dır.
    *
    0 ...