maalesef bazen tercih edersiniz öyle olmasını...çünkü kendinizi bildiğinizden beri dedeniz öyle güçlüdür ki,belki ileri de onun gibi olmaktır sizin için dik durmanın tanımı. yaşlıdır ama zehir gibi dama oynar mesela, yaptığınız hataları hemen farkedip "hay geçmişi boklu " diye işittirir babanıza. namaz dönüşlerinde dido getirir,en sevdiği tatlı olmasına rağmen sizin içindir cebindeki dido...boş çay bardağını almak için uzandığınızda emekli maaşından ayırdığı para bardağın kenarına yerleştirilmiştir özenle. terstir ama, beğenmez öyle hiçbir şeyi...ama bilirsiniz ki öyle görüp yetiştiği için okşayamaz başınızı, sevgi cümleleri öğrenmemiştir hiç hayatında, bilse söyler belki...
sonra işte, yıllar sonra onu bir yatağa bağlı görmek o kadar fena bir duygudur ki,sizden çok onun için, çünkü dimdik olmalıdır o her zaman,eski topraktır, başkasının yemek yedirdiğinin farkında değildir umarım, eğer öyleyse her gün ölüyor benim dedem...
