bacasından duman çıkmayan eve ev demem ben arkadaş. uzun yıllar soba kullandık ve evimizden mutluluk hiç eksik olmadı. sabahları sobanın üstünde ekmek kızartır akşamları da kestane pişirir yerdik.
her evde böyledir. çocuklar bu durumdayken çok mutlu olmuş olacaklar ki yazında aynı yakınlığı aynı sıcaklığı evlerinde hissetmek isterler. yazın mesela herkes ayrı ayrı yerlere dağılır. anne komşuya gider baba daha çok kahvede takılır çocukta genelde sokakta top peşinde koşturur. ama kışın soba yakılan odanın sıcacık, diğer odaların buz gibi olması aile bireylerini yerlerinden kıpırdatmaz ve herkes aynı odada birlikte daha çok zaman geçirir. ayrıca çocuk ödevlerini sobalı ve aynı zamanda televizyonlu odada yapar televizyondaki programı kaçırmamış olur. çünkü kendi odası çok soğuktur.
ama klima öyle değil mesela. her zaman bi ciddilik var klimada. o anca kendini ısıtsın zaten. ama ben sobayı gülen suratlı yaşlı bi dedeye benzetmişimdir hep.*
