telefonu düşürdükten yayına bağlanana kadar geçen süre ile ters orantılı olarak azalır.. bi alışma olur tabi duruma ayar insan o sırada, sıkılır sonra, takati kalmaz, uykusu gelir, cepten "bakın bakın ben çıkıcam " diye aranan konu komşu arkadaş da " canım biz dayanamıycaz yatıcaz, tekararını artık izlices kısmetse, dualarımız senle, heycan yapma, bildiin sorudan başla" tarzı öss mesajlarını da geçerler ki heves de kalmaazz..hatta bağlanınca çot çot çoteng! diye suratına kapatsam mı ünlünün diye düşünür insan , soruyu da unutur en nihayetinde ve geriye bi tek sıvı fazda bi beyin kalır ve o saçma sapan sorular hep o uzay sessizliğindeki karanlık dehlizlerden son dakkada utandık belası üretilir..
ya da öyle olduğunu hayal etmek daha güzeldir.
