son birkaç aydır türkiye'de açılım rüzgarları esiyor. kimi kürt açılımı kimi ise demokratik açılım dese de bu açılımın içeriğini bilen birine henüz rastlayamadık. ne halkın birşey bildiği var ne de açılımı yapanların. Daha açılımın ilk icraatı olarak, kandil'den gelen 13 teröristin davul zurna eşliğinde karşılanmasını ve türk halkının terörle ilgili hassasiyetini birlikte değerlendirdiğimizde ülkenin şuandaki karışık durumunun ve açılımın hiçbiryere varamayışının açılımın tohumunda olduğunu rahatça görebiliriz. ilginçtir ki bu açılımdan ne türkler memnun ne de kürtler. ipler bu kadar gerilmişken bir de üstüne dtp'nin kapatılması, provakatörlerin ekmeğine yağ sürdü. Şimdi dükkanlara, belediye otobüslerine molotof kokteyli atmak ve havai fişekle polise saldırmak için kendilerince çok geçerli nedenleri var. ülkedeki tablo gerçekten iç karartıcı ama ben çok daha kötü günler yaşayacağımızı düşünüyorum üzülerek. dolapderede göstericilere kuru sıkı silahla ateş açan kişinin polise verdiği ifadede '' Birisi geldi, yapmam için 500 TL verdi ben de yaptım '' demiş olması , muş'ta 2 kişinin ölmesi birilerinin düğmeye bastığını ve olayların sistematik ve bilinçli bir şekilde planlandığını düşündürdü bana. yani senaryo yazıldı ve birileri oynamaya başladı. ve biz yine yönetmeni, senaristi tanımıyoruz. figüranlar belirleyecek herşeyi bu filmde tıpkı 12 eylül'de olduğu gibi. umarım bundan 30 sene önceki sahneleri tekrar yaşamayız ve açılalım derken boğulmayız.
