kanser gibi bi hastalıkla cebelleşirken,aldığı kemoterapilerlehala dimdik ayakta durmaya çalışıp,ona sarıldığım anda"merak etme kızım,daha seni bırakıp gitmiycem" cümlesini yaşattıran,gözlerine her baktığımda "gitme baba,daha çok erken,daha yaşayacak çok sey varken şimdi çok erken..." diye anlatmaya başladığımda beni sabırla dinleyen,gözümü bile kırpmadan varlığına ömrümü adayacağım tek erkek babam..hadi durma baba sende bak gözlerime ve bana "henüz gitmiyorum kızım" de artık,bekliyorum..