11 kasım 1938'den itibaren, kemalist devrimden uzaklaşan, kemalist devrimin tersine işleyen türkiye siyasi sürecinin, türkler'i kendi ülkelerinde, kendi siyasi ve demokratik haklarını koruyamaz hale getirdiği ortadadır. buna rağmen çıkıp birilerinin kemalizm'i eleştirmesi komiktir, abesle iştigaldir. hemen açıklayalım.
sayın bülent ecevit kimdir? iki kez türkiye cumhuriyeti başbakanlığı yapmış bir kişidir. başbakanlıkları ve milletvekillikleri bulunan bu kişinin mal varlığını bir diğerleriyle karşılaştırın evvela sonra yazacaklarımı okuyunuz.
aklımıza ilk gelen, ilk ecevit döneminde kıbrıs'ın alınmasıdır. ambargo yememize sebep olan, tüm dünyanın yapamazsın dediği ama başarılmış kıbrıs operasyonunun siyasi sorumluluğunu alan ve planı uygulayan ecevit. atatürk ideolojisinden uzaklaştığını düşnerek sonra dsp'yi kurmuştur. ikinci döneminde terörist başı ele geçirilmiş, türkiye'nin terör ile mücadelesindeki en etkili dönem yaşanmıştır. ordusal açıdan değil, ordu görevini yerine getirir mutlaka. pkk'nın kasası ortaya çıkarılmış, kimlerin bu örgütü desteklediği raporlanmıştır. neticesinde bir kriz sonrası hükümeti devrilmiştir... nedense ilk hükümeti de benzer bir şekilde tarihe gömülmüş idi.
öte taraftan üst üste yüksek oylar alarak, ordu eliyle tasviye edilen sağ partilere bakalım. etkilerini hala taşıdığımız ve belirsiz bir ideoloji içerisinde kaynamamıza sebep olan partilere.
adnan menderes. eski bir chpli. torpak reformuna karşı çıkıyor, çünkü vazgeçemeyeceği kadar toprağı var. marshall yardımlarını kabul ediyor. nato'ya girebilmek için alakasız bir savaşa asker gönderiliyor. mehmetçik tehlikeye atılıyor. ne hikmetse rekor düzeyde oy topluyor. halkın refah seviyesi kağıt üzerinde artıyor, ama ne işletme açılıyor, ne teşvik oluşuyor. borç ile milletin karnı doyuruluyor. ve devlet borç batağına sürükleniyor.
süleyman demirel. hiç değinmeyeceğim bilen biliyor.
turgut özal. doğudaki kürt realitesini tanıyoruz diyor, döneminde pkk ile mücadelede teröristlerin kuzey ırak'tan giriş yaptığı kanıtlanmasına karşın, bu tarafa yönelik tek bir harekat düzenlenemiyor zamanında. türkiye borç almaya devam ediyor. hakkını yemeyelim bir kaç kurum açılıyor, insanlara iş bulunmaya çalışılıyor. rekor düzeyde oylar alıyor. lakin türkiye'yi getirdiği nokta ortada.
bahriye üçok, türban meselesinin, laiklik ve islam meselesinin tartışılıp büyütülecek bir şey olmadığından bahsediyor, kuran'dan ve modern hayattan örnekler sunuyor... kendisi bir ilahiyatçı. öldürülüyor. chp milletvekili.
uğur mumcu, barzani - mossad ilişkisine değiniyor, atatürk ideolojisinden başka kurtuluş yolu olmadığını belirtiyor, bir gözlüğü bir kalemi ve bir de toros marka arabası var. o gözlük bile kırılıyor, öldürülüyor.
ahmet taner kışlalı, yakın dönem bunu hepiniz bilirsiniz.
ve daha nicesi.
şimdi hocam, bunlar varken bana atatürk ideolojisi boştur demek, kemalizm hiçtir demek senin zekandan ve milli bilincinden şüphe ettirir, başka da bir işe yaramaz. yani sanki bugüne kadar kemalist ideoloji ile yönetildik de bu durumlara gelmiş gibi, kemalistler tek tek temizlenip, susturulmamış, halka düşman edilmemiş gibi, çıkıp konuşmak hangi vicdana sığar? ben unutsam bunları, ben yazmasam tarih yazmaz mı?
bu millet için bir şey yapmaya çalışanlar, ölüyor, öldürülüyor ve hala karalanıyor, ülkeyi bu batağa sokanlar, kahraman ediliyor, baş tacı ediliyor. şimdi çıkıp, mossad'ı, abd'yi, ab'yi suçlamadan evvel kendimize bakmamız gerekiyor. sen emaneti nerenle anladın? emaneti korumak için ne yaptın? cebinde 3 kuruş bulunsun diye kaderine razı ol, o senin genişliğin lakin bari şu ülke için hayatını vermiş insanları karalamaya çalışma. ayıp. yazık. varsa tanrı eğer bir yerlerde, ilahi adalet diye bir şey varsa, zina mina hepsi hikaye, buna çalışır bir gün mutlaka. bunu yargılar.
