bunu çevresindekilere önyargıyla yaklaşan insanlar yapar. insanların giyimiyle, üsluplarıyla, siyasi görüşleriyle, hatta oturdukları semte göre bile çirkin değerlendirmelere sokup kalıplaştıranlar var. bir vakıf kurumunda eğitimini gören kişiye hemen burjuva etiketini yakıştırmak, türbanlı insana sığ zihniyetli, serbest giyinen insana basit, eşitliği savunanlara komünist, semtine göre kültürsüz, seviyesiz ve daha nice yorumları yapıyor birbirine yurdum insanı. hepimiz yapmışızdır, belki daha ılımlı ele alarak. açık giyinene basit değil de "bu kadar dikkat çekmek zorunda değil", türbanlı insanın yüzündeki on ton makyajı görünce yadırgamış "benim başım açık ama bundan daha dinime bağlıyımdır" diye düşündüğümüz de olmuştur. belki bunları içimizden söylemişizdir, bunlar açıkça söylenmesi öznel yargılardır zaten. ama iş önyargıya gelince karşıdaki insana haksızlık edercesine eleştirinin ötesine gidenler de var. gördüğün insan belki o değildir, herkes profiline yansıtmayabilir kişiliğini. fikirlerini dinlemeden, tanımadan eleştirmek her zaman insanlara daha kolay geldiği için bu kalıplaştırma yapılıyor. özellikle bencilliğin zirvesi olan bu çabayı sarfetmeden önce tanınmayan kişiler seçilir ki, eğer tanıdık olursa aynı kişi tarafından eleştirileceği bilinir ve çekinilir. bunu huy haline getirmek kötüdür, kişinin etrafında kimse kalmaz. eleştiriyle kalıba sokup yeni önyargıları doğurmak farklı şeylerdir. karıştırılmaması gerekir.
