yazarlık tarihimin belki en kariyerli gününe imza atmıştım dün. sözlük camiasın da bütün zirvelerin değişmez siması zirve kelenbeği olarak lanse edilsem de organizatörlük zor işti vesselam biliyordum. ramazanın girmesine 3-5 gün kalmıştı yalnış hatırlamıyorsam, msn'de devedikenine iftar yapalım, ya da yapabilirmiyiz acaba diye sormuştum. gözüm kesmemekteydi zira ve dediğim gibi organize olayı kasmaktaydı. sagolsun kardeşim, takım arkadaşım cashim devedikenimin manevi desteği ve bu büyük yükü benle paylaşması sayesin de bu işe giriştik. sadece 10-15 kişi arasın da olur diye tahmin ettiğim organizasyonumuz zirve günü yaklaştıkça 20 kişinin üzerine çıktı. hatta son dakika da gelişen katılımla 35'i deviren katılım listemiz sütişin üst katını tamamen esir almaya yetmiştir. gazeteci mesut yar abimizin aramıza katılımını tüm uuserlara sürpriz olarak planlarken kendisinin aramıza katılamayışı bizleri ziyadesi ile üzmüştür. olabildiğince makul fiyatlara kurtarmaya çalıştığmızı zirvemiz de yemekler, yenmiş yaklaşık 40 kişilk bir gösteri grubu tarzın da barcelona nargileye geçilmiş, sohbetin, kaynaşmanın dibine vurulmuştur. gece tam gaz devam etmektey di ve bitmemeliydi,nargile sonrası da sahil de bogaz havası eşliğin de biraz gamlı ve demli çaylar yudumlanmıştır. kalan son mohikanlar olarak üsküdar da patso ve geleneksel üsküdar ev zirvesi ile gece saat 06:00 da noktalanmıştır. devedikeni ve benim yaptığımız ilk organize olmasına ragmen gördüğümüz bu büyük ilginin bizlere duyulan sevginin bir göstergesi olduğunu, sözlük yazarlarının ne kadar dayanışma için de olduğunu göstermekteydi sanırım. alnımızın akıyla bu işin altından kalkabilmenin huzurunu yaşamaktayım zira. bizleri yalnız bırakmayan tüm yazar kardeşlerimize şükranlarımı borç bilmekteyim. kendisi ya da yüreği bizlerle beraber olan herkese kucak dolusu sevgiler...
