şu şekilde ifade edilebilecek film; "görsel şölen".
insanı ayrıntı manyağı yapıyor.
senaryo da düzlemesine değil, son derece ilginç noktaları var; evet biraz klişe, mutlu sona doğru bayıraşağı biraz. ama bu film de kötü sonla bitmemeliydi zaten. zira sonuna doğru yeterince üzüyor. ağlaya ağlaya ayrılmaması gerekiyordu seyircinin.
--spoiler--
yerli halkın sosyal yapısı harika kurgulanmış. dünyaları ile bağıntılı insansı yaşam formları. bildiğimiz gaya cılık felsefesinin son raddesine ulaşmış bir halk. ilkel olmalarının önüne geçemiyor tabii ki; çok güzel işlenmiş.
yaratılan dünyaya bayıldım. mevlana tarzı uçan kertenkeleden, içine göçen iki insan boyunda fosforlu pembe bitkilere kadar; uçan dağlardan dökülen şelalelerin boşlukta dağılmasına kadar ayrıntı manyağı oluyor insan.
sırtlan-doberman karışımı vahşi köpekler beni benden aldı. "napıyorsunuz ya siz" dedim, dedirtti.
helikopterine ve kendisine aynı renklerde savaş boyası yaparak ortama dalan hatun asker mevzusunda çığlık atasım geldi. avatarı öldükten sonra maske takıp elinde tüfekle dışarı çıkan bilim adamı mevzusunda da .
bütün film, o ulu ağacın tohumlarını görmek için bile seyredilebilir. o derece muhteşem şeyler var.
velhasıl, anlat anlat bitmez. çooook fazla ayrıntı var.
--spoiler--
not. aykırı olacağım diye bu filme bile bok atan insanları anlamıyorum sözlük. yeni nesil ergen beyinleri anlayamayacağımda.
