beni sevdiğini hiç söylemiyorsun lafı artık günlük sohbetlerin içinde sıkça geçer olmuştu. hayatta en sevmediğim şey "yarın ne giyeyim" sorusuyla "beni sevdiğini söyle" lafıdır. bunları cümle şeklinde kurup da bana yöneltenlerin çocukluklarına inip onları orda terbiye edesim gelir. o derece.
neyse. son "beni sevdiğini hiç söylemiyorsun" lafından sonra beynimdeki pompolanan kan ve alyuvar sayısı arttıkça dişlerimi sıkıyor tanrıya bana sabır vermesi için içimden dua ediyordum. sorun sende değil bende lafı kar etmiyordu artık. çıplak ellerimle boğazına yapışıp seni seviyorum dedim, pembe dili ağz...
tövbe yarabbim ya. seviyorsan sürekli söyle, son mon olaylarına takılma be yazarcığım aaa! son kez senden duyarsa da o onun bileceği iş.
