çocukluktan bugüne kopmadığım tek arkadaşım, vefalı dostum, kankam... ne günler geçirmişiz be, eşek kadar adamlar olduk. dandik bilgisayarlarımızla ilk yerel ağı kurduğumuz gün, dünyanın en büyük icadını yapmış gibi mutlu olmuştuk. sabahlara kadar fm oynayıp, sonrasında pes ve nba... daha da öncelere gidersek, çocukluğumuzda da beynimiz sulanırcasına başından kalkmadan oynadığımız atari anılarımız var ki, hala unutamam.
o kadar uzun zaman olmuş ki, neler neler görmüşüz, neler neler yaşamışız. o kadar hızlı geçiyor ki hayat, geçmişi düşünmeden bu kadar hızlı geçtiğini anlayamıyorsun. iyiki varsın lan.*
