küçük çocuklar gibi davranan insanların yaptığı saygısızlıktır. karşısındakinin düşüncesi ne ise ona hakaretler edip, tükürüklerini üstüne akıtıp ayar verdiğini düşünüp ego tatmini yapandır. ama sorsan dünya için ne istersin diye "dünya barışı" der.
hele bu olayda bir "kendiyle çelişme" durumu var ki dillere destan. dinlere inanan arkadaşlar "hoşgörü, dünya barışı, kardeşlik" düsturuyla yola çıkıp düşüncelerinin aksi yönünde hiç bir sorun yokmuş gibi naralar atabiliyorlar. abicim hoşgörü diyorduk, zorlama yoktur diyorduk, kardeşlik diyorduk, ne oldu?
dinlere ya da tanrıya inanmayan arkadaşlar da "saygı, farkındalık, doğruluk, kişisel ahlak" sloganlarıyla yoluna çıkıp "ahhaha lan olm bilim denen bir şey var ne allahı, ne diyon sen? kek, köfte!!" tarzı süper saygılı sözler sarf edebiliyorlar. ovv kişisel ahlah mı??
anlamak cidden elde değil. son derece gereksiz bir şekilde millet kendine ayar vermeye çalışıyor. hayır ne kazanıyorsun böyle davranınca? çok mu zor çeneni kapatıp kendi işine bakman? evet inanıyor tanrıya, sen ona ayar verdin, noldu ateist mi olcak. ya da ayar verdin de kıbleye mi döncek. ne kadar boş işler bunlar farkında değil misiniz? isteyen istediğine inanır inanmaz kime ne. kimseyi sevmek zorunda değilsin. azıcık saygı duy, ağır başlı ol. "dünyanın sonu gelmez" öyle davranınca. merak etmeyin. kabak tadı vermeye başladı bu muhabbet artık.
