--spoiler--
karşısına çıkan ilk kıza saçma sapan bir bir sarılışla sarılmış beni dinlememişti. aslında beni bile kandırmıştı. hocu öyle entellektüel böyle alımlı şöyle çalımlı diyerek. ona karşı öyle bir güven söz konusuydu ki anlattıklarına binaen davranışlarımı ona göre ayarlamıştım. madem öyle diyor farklı olan bir şeyler vardır ve onun için en doğru olanı odur. bizde tanışınca haraketlerimize dikkat edelim de böyle ulvi bir insana karşı yanlış yapmayalım dedim. yalnız o beklentiyi öyle bir yükseltmişti ki bu büyük hayal kırıklığı ve çöküntüye yol açmıştı. onun da hatası değildi. çünkü ergence seviyordu. farkındalık denen olgunun çok uzağındaydı. benim yanlışım onun farkındalığın uzağında olabileceğini düşünemememdi. artık elimden gelen hiç bir şey yoktu. o ergen aşkıyla ortalığı kasıp kavuruyor, kendini ve etrafındakiler kasıp kavuruyor. kendini ve etrafındakileri kandırıyor ve dahi kendine ve etrafındakilere zarar veriyordu. sonra ne mi oldu. böyle bir baştan yanlışığın sonrası, en aznından benim için pek de mühim değildi.
--spoiler--
