5 günlük iznim boyunca sürekli düşünüp, ağladığım durumdur. sonra dayanamayıp tv programlarına çıkıp bas bas bağırdım "seni seviyom uludaağğ nolur dööğnnn" diye. hayatımın en kötü 5 gününü geçirdim. depresyona girdim ve bu böyle olmaz dedim. bir karar aldım. takvimler 18 aralık 2009'u, saatler 16:24'ü gösterdiğinde nefesimi tuttum bir dakika boyunca. çünkü kelepçelerimin açılmasınra tam bir dakika kalmıştı. ölücektim lan, ne bir dakikaymış dedim. ve o bir dakikada yapacaklarımı planladım. bir dakika bittiğinde prangalarım sökülmüş, kelepçelerim açılmıştı. artık özgürdüm. sözlükte rahatça koşturabilirdim, hayat bir an değişmişti. kararımı verdim ve artık sözlükteki faşist, yobaz takımı takmayacaktım. istediğim fikrimi çatır çatır yazacaktım. eksiler umrumda değildi. evet dostlarım, değişmiştim. izindeyken düşünecek çok vaktim oldu. artık yeni bir at avrat silah geldi. ferrari adriana lima sniper olayım dedim zamanı geçmişti. ismim de değişmeyi versin. önemli olan zihniyet.* varsın eksilesinler, ben fikrimi açıklamışım. varsın bütün seri eksiciler beni bulsun. *
