bu programı ciddi ciddi izleyip, "ahh vahh" diye heyecanlananları, üzülenleri, ağlayanları gördüm ben.
mesela yaşlı bir teyze; sakın ola ki bu programın ağına düşmesin. o saatten sonra istediğiniz kadar ordaki olayların gerçek dışılığından, o insanların sahteliğinden bahsedin, gene de anlamaz. üzülmeye, sövmeye, sinirlenmeye devam edip, kendini harap eder. mesela, "kötü kalpli çocuğu tarafından ormanda ağaca bağlanmak suretiyle ölüme terkedilen felçi kadın"ın gerçekte varolduğuna, ve o salak muhabirin o kadını ordan ciddi ciddi kurtardığına inanır. o denyo muhabirin, o kadın ağaca bağlanırken ya da dayak atılırken neden müdahale etmediğini sormaz ama.
bir program hiç bu kadar belirgin bir şekilde duygu sömürüsüne hizmet etmemiştir eminim.
