bu dünyanın gerçeğine inanmaktır. insanlar maalesef sürekli aşk ve sevgi kavramlarını birbirine katıyorlar. aşk, insan benliğinin ortadan kalkmasını gerektiren bir duygudur. aşkta benlik yoktur. oysa sevgide benlik yerini korur, sevgi pragmatist bir duygudur. birinden fayda sağlıyorsanız onu seversiniz. fayda yoksa sevmeye de gerek yoktur zaten. bu bencillik hayvanlık filan da değildir. size huzur veren, konuşmaktan hoşlandığınız, birlikte bir şeyler yapmaktan hoşlandığınız insan size bu şekilde fayda sağlamaktadır ve o'nu seversiniz. size tam tersini hissettirenleri ise sevmezsiniz.
aşk ise tamamen farklıdır. fayda filan yoktur onda. benlik yoktur. o nedenle bu dünyaya ait olmayan bir duygudur. evet ben inanmıyorum aşık olacağıma bu dünyada, ama seveceğim elbette buna inanıyorum işte.
