sanatçı ruhlu nero' ma yıllar yılı türk sineması dahil tüm insanların yaptığı haksızlığın adıdır, büyük roma yangını. nero' m, malûm sanatçı kişiliği ve zevk-ü sefası yüzünden halk tarafından hiç sevilmezmiş. bu sevilmemezlikten kaynaklanan bir bok atma durumu var işin içinde. sonuçta nero' nun yangın yerinden çok uzakta olduğu ve söylendiği gibi keman çalmadığı ( - ki hiç kemanı olmamıştır ve çalmayı da bilmez imiş) kanıtlanmıştır.
yalnız, bu nero' nun yaptığı da düpedüz mallık. yani 2010' a gireceğimiz şu muhterem günlerde bile insanoğlu sosyal evrimini tamamlayıp devlet başkanının kadın kılığına girmesini kabullenemedi isa' nın babasına yeni kavuştuğu o yıllarda nasıl kabullensin ah be çocuğum? e sen öyle şaklabanlık yaparsan halk seni sevmez, ne olsa ihale senin üstüne kalır. hayır yani, insan tiyatroyu nasıl sevebilir ki uğruna annesini öldürtsün, krallığını bok etsin, uğruna kendisi ölsün ve son sözleri olarak "qualis artifex pereo" (ne kadar yetenekli bir sanatkar olarak ölüyorum) desin. anlaması zor; ama anlamamız da beklenmiyor zaten. sonuçta bir "nero" olabilseydim, benim adımı koyarlardı cd yakma programına.
(bkz: startsmart tedö)
(bkz: romayı kim yaktı?)
