insan sevdiğini ne kadar sevse de, gönlü görse de; göz artık görmeyince gönül de kör oluyor.
bunu çok iyi öğrenmiştim.
her şeyin sona erdiğinin farkına vardığın günlerde sevgiye dair paslanmış hayal kuruntuları şeklinde iz kalıyor insanın zihninde, sonra da bir zamanlar kenara iteklediğin gururun geliyor ve senden bir güzel intikam alıyor; akılda mantık bırakmıyor.
buna da dense dense fiyasko denir, facia denir, üstüne bir güzel de siktir çekilir.
