dün iş çıkışı ankara sıhhıye abdi ipekçi parkında eski tekel işçilerine polisi çoban köpeği gibi saldırtırken gördüğüm yüz. atılan gazlardan henüz üç yaşındaki bir bebeğin zehirlendiğini görüp sağlık ocağına koşmamız, bebeğin ölümden dönmesi, annesinin psikolojik travma yaşaması gibi atraksiyonlar yaşatan münafık demeye dilimin varmadığı ancak amerikan köpeği muz cumhuriyetlerine yakışabilecek, bir an önce titreyip kendilerine dönmelerini umduğum, eğer buysa gerçek yüzleri bir daha asla görmek istemediğim yüz. akpartiyi hep bana bayramda gönderdikleri, "her şey türkiye için" yazılı güleryüzlü abi modunda takılan sempatik başbakan resimli tebrik kartlarındaki yüzleriyle görmek isterim. (bkz: amerikan köpekleri)
