galatasaray kupaları kaldırandır her daim türkiye'de ama o kupalar değildir ki "aşk", bir takım istatistik düşkünlerinin laflarıyla gölge eylediği şey değildir galatasaraylılık. 10 değil 1000 yıl yenilse de bazı takımlara, azalır mı hiç biter mi "ilk aşk"? dudaklarda name, kalplerde destandır renkleri; kaldı ki biz seni fenerbahçe'yle rekabet ediyorsun diye sevmedik ki ulan? biz seni "tek"sin diye, "ilk"sin diye sevdik... öyle bir sevdik ki, gerektiğinde 5-0'lık edirnedışı mağlubiyetleri bile sineye çektik, başarı gelecekti çünkü; başarı gelecekse çekilen çile kutsaldır dedik sustuk. beş ay sonra da namağlup kaldırırken kupayı, haaa öyle teneke diyenlere inat sevinerek kaldırırken, başarıya aç bir milleti yüz yıllık şerefli galibiyetlerle doyururken inadına cevap verdik sorulara: "mağlubiyetin bekleneni olur mu hiç?" dedik ama yolumuzu kesenlerin önümüze geçenlerin beklenen mağlubiyetlerin müsebbibleri olmalarına da çaresiz boyun eğdik ama unutmadık yaşananları, boru mu ulan çift haneli yıllar boyunca şampiyonluk göremedi bu taraftar! yine de sustu, cezanın sonunda ödül de gelir dedi bekledi, bekledi... her maç başında elini kalbine götürdü sarıyı kırmızıyı ayrı okşadı; günü geldi maç bitmeden çıkardı formayı sırf takımın oyununa şahitlik etmesin o şerefli forma diye, armaya saygısından sustu, ama durmadı... durduramadılar, biriken baraj suyu gibi enerjiyle doldu patladı... takım da patladı... sağdan ortaladılar metin vurdu gol oldu... soldan açtılar tanju topukla kaleciyi avladı... ümit'i olsun, jardel'i olsun hep şık goller attılar, kewell geldi o bile patladı kolay mı bu taraftara cevap verememek? susma, susturma ama dur, rakibe karşı sabırlı ol elbet gün olur sen gülersin hep mi kötüler kazanacak arada bir peri masalı yazarsın sadece dur; enerji meselesi...
yağmur dönerken kara metin'in forması ıslanmaz bir tek ve arda'nın ve mehmet'in ve emre'nin ve hayrettin'in ve yasin'in ve.... sarı kırmızı parlar istanbul'dan hatay'a, edirne'den van'a... ateş olur düşer yakmaz sadece aydınlatır ısıtır kalpleri, güzel futboldur hedef, arada yanlışlar olur elbet... gene de sahip çıkar bu camia herkese, şereftir o forma nasip olmaz her kula klişesini yıkarak yanlış insanlara bile güvenir, saftır bu taraftar inançlıdır gözü kapanır, kalp gözü de keza... bazen hissedemez, geç fark eder... suyun içinde yavaş yavaş kaynamıştır da cadı kazanına atılmıştır anlamaz. pisliğin içinde temiz kalınır mı, 51 yıllık şike liginde temizdir galatasaray, inanmıyorsan kars'a sor, mersin'e ve edirne'ye... git afrika'daki çocuğa sor, sukur der sana... başka takımları sor, galatasaray'da mı oynuyor diye cevaplar... sevgidir galatasaray, karşılıksızlıktır. sevip de sevilmemektir belki zaman zaman belki de tam küstüğün anda sana dönmesidir. yine de galatasaray'ın adının olduğu her yerde "umut" vardır hep, bir damla olur belki belki de şelale gibi çağlar, dedik ya enerji meselesi!
