2002 yapımı Gaspar Noe filmi. başrollerini (bkz: monica bellucci) ve (bkz: vicent cassel) paylaşmıştır. Konusu kısa bir zaman dilimi içerisinde geçen şiddet tecavüz ve intikam şeklindedir. Sinema tarihinin en sert şiddet ve tecavuz sahnelerini barındırır. değişik kamera açıları ve monica balucci'nin filmin ikinci yarısındaki çığlıkları nedeniyle sinemada izlemesi zor bir filimdir. zaten sinemada bu filmi baştan sona izleyen çok azdır.
yanılmıyorsam cannes film festivalinde ödül almıştır. filmin sonunda (bkz: a clocwork orange)'a gönderme vardır.işlenişi akıl defrerindeki gibi tersdendir. Film genelinde insanın keşke şu olsaydım dediği bir karakter yoktur. fakat film tarantinonun salt şiddet filmlerinden değildir. daha çok anlatmak istediğini anlatan bir film olarak akıllarda yereder. gaspar noe gala da bir muhabirin "bu sahne tecavuzu özendirebilir mi?" sorusuna
"normal bir insanı nefret ettirmeli ve bu tarz eylemlerden alı koymalıdır." cevabını vermiştir.
