gittikçe iğrençleştim şaka bi insan oldum. gece gezmesine çıkacak insan bulamiyorum, gece dışarı çıkınca da patlamış mısır eşliğinde salak salak tv izliyorum, ne oldu anlayamıyorum. daha çok para kazanmak için uğraşiyorum, çalışırken ölücem sanırım sonunda. kız arkadaşım yok, nedense aseksüeliteye doğru bi kayma gözlüyorum kendimde, duygusal bağ olmaksızın ilişki kurabileceğim insanlara yanaşıyorum. allahtan onlar da bunun farkında, ordan yırtıyorum. cuma sabahları erkenden işe gitmek istemiyorum sanırım. istanbulu tamamen bırakıp gitmeyi istiyorum ama göt de yemiyo. iphone alasım var ama o makinadan nefret ediyorum. *
