izmir... Herkesin güzelliği üzerinde hem fikir olduğu, Türkiye'nin Batı'ya açılan yüzü olduğuna inanılan, tarafların "kale" olarak yorumlayıp savaştığı güzel şehir izmir. Sezen Aksu'nun istanbul şarkısında dediği "istanbul, istanbul olalı ; hiç görmedi böyle keder" sözleri aslında öznesi izmir olarak değiştirildiğinde son zamanlardaki izmir'i doğal olarak izmir futbolunu anlatan kısa ve öz durum olarak görebiliriz aslında.
Şehirdeki ekonomik döngünün kısırlığına rağmen bu duruma hiç bağlı olmaksızın insanların bir o kadar hayata bağlı, hayattan zevk alan ve hayata karşı duruş sergilediği bu şehirde, aynı şeyleri şehir takımları için söyleyemiyoruz malesef.
Paranın tahakkümü altındaki "endüstriyelleşme"ye yenik düşmesinden başlayarak bu nedenleri arttırmamız mümkün tabi. Ancak buna rağmen büyük takımların yanından olan "başarı"ya odaklı seyirci profiline ve "istanbul" medyasına rağmen izmir taraftarı takımlarının her daim yanında olmaya ve yılların hüznüne takımlarıyla beraber göğüs germeye devam ediyor.
Son olarak geçen sene Karşıyaka ve Altay'ın Süper Lig yolunda play-off maçlarında Kasımpaşa mağlubiyetleri sonrası şeytanın bacağını kıramamış olması sadece kendi sportif başarısızlıkları adına değil izmir'in sportif başarısızlığı için çok büyük şanssızlık oldu. Böylece izmir üzerindeki ataleti bir kez daha kıramamış olmanın hüznüyle ferahlamasını gelecek yıllara ertelemiş oldu.
izmirspor'un yıllar sonra gerileyen performansı sonucu bir alt ligte mücadele ediyor olması, tarihinde parlak FuarLar Kupası başarıları olan Göztepe'nin Guiness Rekorlar Kitabı'na giren üst üste ligten düşme rekorunu egale etmesi ve kendisine ait olmayan ligte mücadele ediyor olması, Altınordu'nun yükselen performansı ile bir üst lige çıktıktan sonra yükselişini devam ettirememesi gibi örnekler önümüzde dururken izmir futbolunun geleceğinin pek parlak olmadığını içimiz acıya acıya söylemek zorundayız.
Son zamanlarda 2.Lig'ten büyük bir başarı örneği göstererek 1.Lig'e çıkmayı başarmış ve lige fırtına gibi galibiyetler serisiyle başlayan Bucaspor'un varlığı bu başarısızlık ve atalet içinde en parlak durum gibi gözükmekte.
Türkiye'de izmir ve futbol akla gelince sadece "Karşıyaka-Göztepe" rekabeti ve Milli Takım'ın yapacağı maçın "Atatürk Olimpiyat Stadı"nda oynayacak olması dışında kendisinden söz ettirebileceği başka ve başarıya odaklı durumlara ihtiyacı olduğunu haykırmak istiyorum.
izmir dışında kime sorsanız, size hep o isyanı ve sitemi dile getirmiyor mu? "Ya Ankara'nın bile 3-4 takımı bile Süper Lig'te mücadele ederken izmir'den neden bir takım bile Süper Lig'te yok?" Bizler bu söylemi duymaya devam mı edeceğiz yoksa bunun değişmesi için mücadele mi edeceğiz? Bence izmir'deki futbolun değişmesini karar verici mekanizmaların artık buna karar vermesi gerekiyor.
Evet belki maddi olarak gereken desteği ne iş adamlarından ne de belediyelerden göremiyor olabilirler ya da ulusal medyanın kendilerine olan desteğinin çok az olduğunu dile getirebilirler lakin arkalarında onları her koşulda destekleyen taraftarları ve izmir gibi futbolcu çıkaran bir membanın kalbinde bulunduklarını unuttuklarını düşünüyorum.
Kendileri büyük bütçeli takımların yaptıkları gibi astronomik transferler yapamadıklarından şikayet edeceklerine yıllar boyu izmir'in ve buna benzer olarak bir zamanlar Trabzon'un yaptığı gibi alt yapıya önem vererek kısıtlı olan bütçelerini tesisleşmeye ayırarak izmir futbolunun ve kendi kulüplerinin geleceğini ipotek altına almaktan kurtarabilirler mesela. Çünkü diğer kulüplerin stratejelerini benimseyerek yapılan hamlelerin kendi kulüplerine başarıdan çok başarısızlık getirdiği bugün apaçık önümüzde görülüyor. Bu süreç sancılı ve uzun zaman alabileceğinden yakınacaklardır bu durumda doğal olarak; onlara da şunu hatırlatmak isterim. Kendi uyguladıkları stratejilerle boşa kürek çekilen ve sonunda bir türlü başarıların gelmediği boşa geçen onca yıldan sonra en azından geleceği parlak olabilecek bu hamleler için geçecek sürenin daha mantıklı ve daha manalı olacağını söylüyorum onlara. Bu durumlarını da bunca cefayı çekmiş ve başarısızlığa göğüs germiş taraftarları da en kanaatkar şekilde tölerans göstereceklerini bunca yıllık izmir futbolu tecrübeme dayanarak söylebilirim.
Herkes biliyor ki izmir futbolunun ve kulüplerinin bu son 5-10 yıldaki ezikliğinin ve hezimetleri hep böyle sürmeyecek. Herkes bu potansiyelin elbet bir zaman somut şekilde ortaya çıkacağı konusunda hem fikir. Ancak bunu gerçekleştirebilecek "vizyon" sahibi futbol adamlarına ve yöneticilerine ihtiyaç duyulduğu da bir gerçek.
Umarım izmir futbolunun gelecek yılları son yıllarda olduğu gibi boşa kürek çeken, zaman geçiren bir anlayıştan kurtulup, geleceğe yönelik fikirlerin uygulandığı, gün be gün takımların üzerine koyduğu bir geleceğe sahip olurlar.
Çünkü buna sadece izmir'in ve izmir'lilerin ihtiyacı yok. Buna Türkiye'nin ihtiyacı var. Türkiye'de stadlara bir şenlikmiş edasında gidildiği, semt kültürünün yaşatıldığı, haftasonları üzerlerinde forma bulunan insanların Alsancak Stadı'na ya da Atatürk Stadı'na gittiğini görmek bu şehirde aslında futbola olan bağlılığın ve takımlarına olan tutkunun bir göstergesi. Ancak bu bağlılık ve cefakarlık elbet bir yerden sonra başarıyı da özlem duymaktadır.
Yıllar boyu çekilen çileden sonra güzel günleri görmek elbet bu şehir futbolseverlerinin de hakkıdır. Bu güzel ve başarılı günler geldiği zaman başta izmir futbolseverleri olduğu kadar Süper Lig'e renk ve heyecan geldiğine sevinen Türkiye'nin birçok yerinde bulunan insanlar için de olacaktır.
