karaktersiz ve yalakadır ancak bir o kadar da sevimlidir bu it oğlu it. kendisi bol bol geniş, bahçeli evlerin çim biçme makinaları yanında barbekünün çaprazında ikamet eder, gay komşularla pek iyidir, gazete dağıtan çocuklara madik atmayı sever, çiçekli duvar kağıtlarını kemirir. çoluk çocuk varsa peşinden koşar ama çocuklar nedense "aferin oğlum / kızım" demekten gayrı buna ilgi göstermez. velhasıl amerikan rüyası itidir bu sevimli kerata. çok da zeki derler, bilemiyorum artık.