öğretmenler gününün bir gün sonrasında yine döktürmüş yazardır. ağzına sağlık.
DÜN senin günündü.
Bugün değil...
Dün saydım tam 75 köşe yazısı vardı medyada, Öğretmenler Günü üzerine ve tüm televizyonlarda senden söz ediliyordu.
Bir yıl artık yoksun, hani ömrü sadece bir gün olan kelebekler gibisin...
Dün senin için şiirler okudular...
Kucağında çiçekler...
Övgüler, methiyeler...
Sadece dündü...
Bugün Öğretmenler Günü'nün bir gün sonrası...
Ben yaşamım boyunca denk getiremediğim için bir gün sonraya rastladı ve "Öğretmenler Günü'nden bir gün sonrası" oldu yazım. Şiirlerin sustuğu, çiçeklerin solduğu, methiyelerin ve övgülerin geride kaldığı bugün...
Bugün yine yalnız başınasın...
Dün dünde kaldı...
Bugün; o soluk kanepe, nezelmiş perdeler, mutfak dolabında yarım cam kavanoz mercimek, sehpanın üzerinde küçük hesap kâğıtları, akşam oldu mu buğulu gözlerin, kırgınlık ve sevginin birlikte yaşamayı öğrendikleri geniş yüreğinle tek başına...
*
Dün ile bugünün farkı:
Aslında seni anlatmaz, bizi anlatır...
Dün konuşanların bir zamanlar birer öğretmenleri olduysa; vefasızlığı... Dün söylenenler bugün unutulduysa; ikiyüzlülüğü... Yaşamını kararttığımız senden aydınlık yarınlar bekleniyorsa; vicdansızlığı...
Her sokağı tarikat okulları ile donatanlar, dün senin için methiyeler düzdülerse; sahtekârlığı...
*
Dün senin günündü, bugün değil...
Bir yoksul ve mahrum yaşamın sadece senede bir günü senindir. Dolaptaki yarım mercimek kavanozu tanıktır, bir gizli sefaletin acı ama gururlu tek günüydü dün...
Hani ömrü sadece bir gün olan söğüt kelebekleri gibi...
Dün geride kaldı...
Bugün, Öğretmenler Günü'nden bir gün sonrası...
