kendimi bildim bileli hayatımda olan bir adam. herkesin vardır ya hani yardıran anıları bizimde var bu ibneylen. böyle oturup masaya koyduk mu(anıları) yarıp geçiyoruz milleti(anılarla) her daim.
kendisi hiç sevmez böyle doğum günüydü, sevgililer günüydü, ilk orgazm günüydü, dünya öpüşme günüydü gibi günü anlamlı kıldığına inanılan özel şeyleri. amma fekat lakin ve bikauz insanların bu güne verdiği değeri görüp tatmin olduğundan asla kutlamadan da geçmez. gerçi 2 ay önce olan ilk tokuşturma(biraları) günümüzü unutmuş olsa da es geçiyorum bu hatasını.
bugün doğum günüdür nihayet. bir bok yeyip ayın 12'sinde kutlamış, aynı boku telafi etmek amaçlı "hani geçen sene unuttuydum ya hacı, bu sene böyle 5 güne yaya yaya gutlayam dediydim, o yüzden yani. annıyon de mi? o yüzden hep. kutlu olsun. ağzını yerim la burnundan, gel yanağını da belinden öpeyim. dur lan çıkarma baksırı ibne. kutlu olsun yeminle." kurduğum cümleye de içten bir vardar ovası türküsü söylemiştir, hassiktir edasıyla.
uzun lafın kısası iyiki doğdun hoşaf. karanfilli kokunu özletme bağa. şu günlerde de sözlükte vakit geçirip asabımı bozma, kırarım kafanızı..
