herşey boğazına takılan o bilmediğin şeyle başlar. hergeçen gün daha zor nefes alır, daha da ağırlaştığını hissedersin. sonra bir gün bir bakarsın ki hislerin yok olmaya başlamış.
sadece tekrar hissetmek için kendine zarar verirsin. dur diyenleri dinlemezsin hiç. sonra gözlerini hastanede açarsın. tek başına olduğunu fark edersin. bir kaç kişi gelir gider ama farketmezsin bile.
aynaya bakmayı unutursun. neye benzediğini unutursun. sonra bir gün bişeyler farklı gelişir. yüzünde bir gülücük belirir, bunu ne kadar çok özlediğini farkedersin. ve toparlanmaya başlarsın, en azından çalışırsın.
aradan yıllar geçer ve tek amacın ertesi gün biraz daha insan gibi hissedebilmektir.
