bu ağacı yeşertilmiş formu yani; bir büyük saksıya koyup çam ağacını sulayıp, yaşamını sağlamış olsak sabahlarıda oksijen yaysa, akşamları ise oksijen alıp karbondioksit gazı vermiş olursa caiz değilidir olucak bi anlamda ağaç süstür objedir. tabi o objeye verdiğin değer de bi anlamda önemlidir bu objeyide ilahlaştırmak, allah tanımamazlığa tabidir. bu anlamda şekilci olmamak lazım. amaçtan önce niyet lakin doğruyu verir bize,
burdaki,zıtlık bireyin beyin görselliğine işlenmiş öğelerden oluşması, yüzünden yılbaşı ne hoş denir. gerçekten hristiyanlar haz verecek şekilde kutlamaktadırlar. bunun yerine dini bayramlarımızın gençlere içtenlikle hem anlatılmasının bi anlamda gençlere uyulması gerektiğinin yanı sıra gösterimesi lazım. ben özenç duyuyorum mesela hep bi yılbaşı ağacım olsun isterim yanan ışıkları olsun çema vakfı üyesi olsun. ama biz türklere ters onun yerine;
ben gençlere şunu anlatıyorum alışsınlar diye: yılbaşından daha aksiyonlu fahliyet zinciri bizim kurban bayramıdır, hani eski türkler orta anadoluda avcılık yapmakta idilerdi. ve bu yüzden antremanlı güçlü çevik ve şavaşı turanla alınırdı. 19. yy da maç 90 dakikadır ama alman kazanır, diye bir femomen hakimdi işte; şavaş olur türk kazanır. demiyorum bile tarihimiz karşımızda...
demek istediiğim türk toplumunda yılbaşı baharın gelişi doğanın canlanışı anlamındadır. buda kutlamak için hiçte kötü bi neden değildir. bi anlamda erken nevruz yada nevruzun gelişini haberdar etme diyede islamlaştırabiliriz. (bkz: kendisini bilen allahını da bilir)sadece ibadet kalıplaşmış olmaktan çıkmalıdır.
"mevlânâ celâleddin-i rumi'nin internet sitelerinde ve bazı kaynaklarda 100'e yakın farklı minyatürü bulunuyor. gerçek bir mevlânâ resminin var olup olmadığı bilinmiyor. herkes onu görmek istediği gibi görüyor. hindistanlılar uzun saç ve sakallı, orta asya ülkeleri şişman, kısa boylu ve kısa sakallı olarak, batı ise daha zayıf, uzun ve seyrek sakallı şekilde tasvir ediyor. kimi internet sitelerinde ise mevlânâ zenci, sarı ve uzun sakallı olarak görülüyor. kısacası herkes kendi mevlânâ'sını çiziyor.
bir bakımada; (bkz: ayrılıklar gidiş tarzındadır, yolun hakikatinde değil)
