''hiçkimse için hiçbir önem arzetmeyen; hatta üzerine küfür bile yazılmaya tenezzül edilmeyen sıradan bir mahalle duvarının dibine oturmuş idi.. oturmak değil idi gerçi eylemi; olsa olsa çökmek.. dizleri ile saçlarını okşar vaziyette; elleri ile bacaklarını sarar vaziyette çökmek.. dışarıdan bakıldığında -ki dışarısı ona yabancı değil- cennetten düşen bir parça yasak elma.. dizleri saçlarında..
saçları masmavi.. tav olunacak cinsten; masmavi.. hani öğle vakti girilen bir bardan zom çıkılırken, istiklale adım atılan ilk anda kafayı kaldırıp gökyzüne bakarsın; gökyüzündeki yüzsüzlüğü tadarsınya; öyle bir mavi işte.. saçları..
bebeğim.. elini ver bana.. bilekten kes mümkünse.. ve sağ el lütfen..
mümkün değil mi..
bir tutam mavi ver ozaman.. öleceksen öyle öl.. ya kanın bulaşsın üzerime; ya keder otursun gökyüzüne..
