her ne kadar marketlere düşecek kadar reklamı yapılan kitapları okuma konusunda,nedenini tam olarak açıklayamadığım inadıma rağmen yine baba ve piç teki gibi popülizme yenilme neticesinde gri kapaklısını okuduğum elif şafak kitabıdır.(delikanlıyız ya grisini aldık)
ama bu sefer ki okumam ilki gibi değildi.aşırı reklam kokan hareketler dışında hiçbir önyargıya yer vermeksizin hatta baba ve piçteki tarzıyla bende yeni kitaplarını okuma arzusu uyandıran elif şafak yine kaleminin,anlatımının gücünü göstermiştir zira kitap,yine akıcıdır,kurgu yine birçok kişi göz önünde bulundurularak ve bizzat onların ağzından ayrı ayrı aktarılmıştır ve konuda mevlana-şems üzerinden anlatılınca heyecan hep doruktadır.
buraya kadar herşey iyidir,hoştur.kitabın bitimiyle birlikte aşka dair gaz had safhadadır.ama ne var ki,kitabı bitirdik bakalım,ne söylenmiş,ne konuşulmuş diye google ı bir ziyaret edelim dememizle birlikte dücane cündioğlunun kitap üzerine yazdıkları okunur ki adamın dediklerine katılmamak da elde değildir.dur hemen etkilenme bakalım elif şafak ne demiş bu sağlam eleştiri karşısında sorgulamasını yaptığımızda ise gördüklerimiz tam bir hayal kırıklığıdır.
velhasılı "sonraki"tüm hayal kırıklığıma rağmen yine de okunmasını tavsiye edebileceğim bir kitaptır.
