çok değil, birkaç gün önce bakkala gittiydim ekmek almaya. baktım ufak bi oğlan. beni görür görmez muhabbete sardı veled;
-abi sen basket mi oynuyosuun?
+hı! ney? ha. yok bu benim normal boyum. öyle yani. oynamıyorum basket. annem babam da uzundu zaten. aileden yani.
-murat abi vardı o da kıvırcıktı böyle. (ulan nası bi beyin kıvrımı varsa keratada)
+iyiymiş yaa hehehe.
-ama o gözlüksüz.
+hıııı. e ne güzel işte. ıhıhı*ıhıhıh (o gözlüğü yedirirdim sana da, klavye delikanlısı olmaya bile götüm yok açıkçası)
çıkarken arkasından "sü-süt iç. hehehe. uzar. boy." diyebildiydim anca. o yaşta o kadar rahat oluşundan dolayı apışıp kaldıydım ne bileyim. adeta cevab veremedim çocuğa.