biraderin düğünündeyim. masamda bütün arkadaşlarım var, birisi fena halde çökmüş ve yaşlanmış. alakalı alakasız herkes salonda. o kadar ki; frank rijkaard'la neeskens kendini piste atıp oynamakta, yılmaz erdoğan masama gelip "hayırlı olsun" demekte. derken yıllardır görmediğim, aşık olduğum ilk kız geliyor yanıma oturuyor, tokalaşmak için uzattığı elini nazikçe tutup öpüyorum. sonra evlenecek olan kardeşim geliyor ve onu hala seven eski kız arkadaşıyla çok güzel bir düet yapıyor. sonra bana dönüp usulca "mutlu gözüküyor muyum abi?" diye soruyor. "hayır" diyorum. başını sallayıp onaylıyor. sonra 8 yıl önce ölen anneannem beliriyor masada ve ramiz dayı misali bir söz söylüyor, herkes hayran kalıyor. derken takı merasimi başlıyor ve o esnada elindeki 1 adet cumhuriyet altınını sallayarak "yedirmem ulan bunu sana yedirmeeem" diye bağıran 15-16 yaşlarında bir çocuk beliriyor ve kardeşimin üzerine yürüyor. kardeşim çocuğu yakalayıp yere indirdiği anda salona ağlayarak hiç tanımadığımız bir kadınla bir adam giriyor ve o çocuğu kardeşimin elinden kurtararak "dur yapma, kardeşin o senin, sen bizim oğlumuzsun, küçükken evlatlık vermiştik seni" diyor.
uyandığımda nooluyo lan amk derken buldum kendimi. 1 saat kadar da uyuyamadım. bu ne lan.
