Anne babadan ayrıldıktan sonra okumak için, kendi ayakları üzerinde artık durabıldıgını sanarak, onlara pek fazla ıhtıyacı kalmadıgını sanarak, tabiri caizse ahırda baglı olan inegin ipini koparıp saga sola kosması gıbı, kendini özgurlugun verdiği sarhoslukla suraya buraya atan, nerde aksam orda sabah olmasi ihtimali yüksek, memleketindeyken karıştıranadığı onlarca haltı bir güne sıgdırması gerekirmiş gibi hayatı dolu dolu yaşayan, okula başladığından kısa bir süre sonra sanki mecburmuş gibi hemen bir sevgili bulan, kandırılmaları baya kolay olan( her konuda) , okudugu yer küçük bir ilçe ise oranın sosyolojik yapısını hemen bozebilen, buyuklere saygının gıttıkce azalmasına yol acan, benım yasımın 30 olmasına ragmen otobus hınca hınc ogrencı doluyken bınen yaşlı ınsanlara benım yer vermek zorunda kaldıgım, böylesine enteresan bır yapılanmanın oldugu toplulugun içine girmektır.Adam gibi, okumak için gidenleri bu saydıklarımın içine koymuyorum. tabıkı sayılarının az oldugunu bılerek...
