her nesne hem parçacık, hem dalga değildir. sadece ışık yani fotonlar hem dalga hem parçacıktır.
fakat maddenin temeli olduğu düşünülen atomların kuark adı verilen süper-mikroskobik enerji parçacıklarından olduğu anlaşılmıştır. bu sebepten dolayı şöyle bir düşünce de getirilmiştir:
maddenin temeli atomsa ve atomlar bile enerji parçalarından oluşuyorsa, nasıl oluyordu da elle tutulur maddeler haline gelebiliyordu? bunu ışığın normal camdan yansımasıyla karşılaştırınca şöyle bir açıklama çıkıyor ortaya;
boş bir camda kendi görüntümüzün %10'unu gördüğümüzü farzedelim. neden %10? buna kim karar veriyor? ışığın %100'ü aynıyken niye %10'u yansıyor geri kalanı camın içinden geçiyordu? bu noktadan daha derine inildiğinde kozmik bir karar mekanizmasının varlığından bahsedilmekte, hatta öyle ki, büyük nesnelerin fizik dünyasında yani newton fiziğinde ağaçtan elmayı attığınızda, elma düşer. nokta. fakat kuantum fiziğinde yani parçacıklar ve dalgaların özellikle incelendiği --hatta bazen incelenemediği-- dalda, orantılarsak, bir f-16 uçağı, bir çarşaftan sekebilir.
önceki konuya dönecek olursak, maddenin aslında enerjiden oluşmasının kanıtlanması, sosyal bilimler üzerinde ki etkisini;
örneğin sosyolojide; toplum yok oldu yönünde göstermiştir.
felsefe olarak ise, çeşitli çıkarımlar ve sistemler vardır ama nacizane fikrim şu yöndedir. her şey vardan yok, yoktan var olabilir. şu anda ayak parmağınızın ucunda ki atom aslında bundan 4.5 milyar yıl önce başka bir galakside ki bir gezegenin parçasıydı. ya da aynı atom, kennedy'i vuran üçüncü kurşunun bir parçasıydı. biz o atom muyuz? değiliz elbette ama sonuçta bundan 150 yıl önce bu algılarımızla vücut bulmamıştık. o zaman biz yoktan var olduk demektir. en azından bilinç ve hafıza yönünden -ki şu anda bizi ilgilendirende bu zaten.
