kelimelerin efendisi, bir tuhaf kadın, şair; birhan keskin in şiiridir...
ben, birlikte kıyıya sürüklediğimiz kayıktan;
saflığımı ve sabrımı aldım tek.
kalanları kumsala göm sen de,
yaz boyunca!
nasılsa her keder eksilir,
kendini doldurarak...
sardunyalarla konuşarak çoğalttım
aramızdaki ayrılığı.
sayarak çoğalttığım günleri tamamladım.
kirpiklerimin arasına çektiğim tülde,
yağmur durdu ve şimdi kış bitiyor.
oysa kimse yokmuş dışarda...
içim dışıma vuruyor!
sardunyalara su vermekle unutamadığımız
şeymiş aşk:
alnından bir günaydın gibi düşürdüğüm sabah,
sağ yanımda unuttuğun keder...
